ما ايرانی بی تبعيض می خواهيم پايگاه رسمی شبکهء جهانی سکولارهای سبز برای دموکراسی و آزادی در ايران

بازگشت به صفحهء اول

از دار تا بهار

پرتو نوری علا

برای احسان فتاحیان و به یاد همه جانباختگان راه آزادی

در بهارِ عکس ها،

روی پنجه ی پا هم بایستم

نمی توانم حتی شانه هایت را لمس کنم

چه رسد به زمزمه در گوش ات

که تکرار دلنوازِ نام توست.

تابستان گذشت،

لباس هایت لاجوَرد خورده

         بر طنابِ رخت

خبر از نم نم باران می دهد؛

بارشِ پاییزِ امسال،

اما شور است

مثل اشک های من

در غیبتِ طولانی ی تو.

پاییزِ بُردبار هم

با خیال سبزِ جوانت

سپری خواهد شد

اما برفِ سردِ زمستان

بی ملاحظه ی تأویل ها

جز به توازنِ کفه های داد، نمی اندیشد.

در ارتفاعِ قضاوت ها

از دار تا بهار، تکثیر می شوی

و چه شوخ

به آمیختگی ی فصول

لبخند می زنی.  

پنج آذر 88 برابر با 26 نوامبر  2009