ما ايرانی بی تبعيض می خواهيم

به پايگاه رسمی شبکهء جهانی سکولارهای سبز برای دموکراسی و آزادی در ايران خوش آمديد

چهارشنبه 14 مهر 1389

گزارش تجليل از اسفنديار منفرد زاده

عضو شورای هماهنگی شبکهء سکولارهای سبز

بخشی از نوشتهء اختر قاسمی در صدای آلمان

قدردانی از هنرمندان، نویسندگان و شخصیت های ملی در زمانی که در قید حیات هستند رسمی است که در جوامع غربی دیرینه است ولی برای جامعه ایرانی بسیار نو و تازه است. این حرکت که از مدتی در بین ایرانیان آغاز شده  با استقبال جامعه ایرانی صورت گرفته است بطوریکه حتی  در شهر کوچک دانشجویی دلفت که این برنامه برگزار شد سالن مملو از جمعیت بود.

خانم نسیم طالبی، از برگزار کنندگان برنامه، در باره ی چگونگی برگزاری آن گفت که کانون دانشجویان هلند از سال گذشته تصمیم گرفت که از بزرگان فرهنگ و هنر ایران در یک سری برنامه ها تقدیر کند. او گفت سال گذشته این لوح تقدیر را به نسیم خاکسار نویسنده ایرانی ساکن هلند اهدا کرده بودند.

خانم طالبی در ابتدای برنامه، ضمن خوش آمد به شرکت کنندگان نگاهی به زندگی هنری این دو هنرمند داشت و  سپس اسفندیار منفرد زاده سخنان کوتاهی  ایراد کرد و پس از آن گروه " شش و هشت" به اجرای چند اثر موسیقی از منفرد زاده پرداخت که مورد استقبال حضار قرار گرفت. نمایش بخش هایی از فیلم های علامه زاده که موزیک متن آنها را منفرد زاده تهیه کرده بود بخش دیگری از این گردهمایی بود.

اسفندیار منفرد زاده، سازندهء موسیقی و سازندهء موزیک متن فیلم هایی همچون قیصر، گوزن ها، داش آکل و ...جایی ویژه ای در بین علاقه مندان سینما و موسیقی دارد. اکثر کارهای او را دو خواننده بنام ایرانی، فرهاد و گوگوش، اجرا کرده اند. منفرد زاده را برخی آهنگساز ترانه های محبوب سینمایی نام نهادند. گرچه بعد از انقلاب مجبور به ترک ایران شد و در سینمای درون مرزی ایران امکان  همکاری نداشت، اما موسیقی ترانه های او و موسیقی فیلم او نه تنها برای نسل قبل از انقلاب بلکه با نسل های بعد از انقلاب هم رابطه ای عاطفی گرفت.

اسفندیار منفرد زاده در این گردهمایی با نواختن و خواندن ترانه یه شب مهتاب ( عمویادگار) به همراه رضا علامه زاده با زنده کردن خاطرات گذشته یادی از دو هنرمند شاعر و خواننده این ترانه احمد شاملو و فرهاد کرد. آهنگ این ترانه توسط منفرد زاده ساخته شد.

در پایان از این هنرمند در باره ی احساس اش نسبت به چنین برنامه های قدردانی و ارج گذاشتن به هنرمندان پیش کسوت توسط جوانان پرسیدم:

اسفندیار منفرد زاده در مورد بیان حس خود گفت: «من فکر می کنم که این بالاترین چیزی بود که توانستم دریافت کنم در مقابل کار کوچکی که من کردم. حس جوانی که امروز با موسیقی من رابطه برقرار کرده و امروز اینجا به من لبخند می زند و با من همدلی می کند فکر نمی کنم که چیزی بیشتر از این باشد و این حس همدلی ست که به من امید می دهد. امید برای تغییر شرایط زندگی شان که نسل من با ساده انگاری باعث آن شدیم و این حس بسیار زیباست و به من امید به فردا می دهد.»

E-mail: seculargreens@gmail.com                                fax: (1) 509-352-9630