ما ايرانی بی تبعيض می خواهيم

ما ايرانی بی تبعيض می خواهيم

پايگاه رسمی شبکهء جهانی سکولارهای سبز برای دموکراسی و آزادی در ايران

معرفی نامزدهای عضويت در شورای هماهنگی شبکهء سکولارهای سبز ايران

رئيس انجمن سکولارهای ايالت ويرجينيا در امريکا

دوستان و همکاران گرامی در شبکه سکولارهای سبزایران

من، با توجه به امکانات و ارتباطات بسیار گسترده در بین سیاستمداران آمریکایی، کانادایی و اروپایی و شبکه گسترده دانشجویان و آزادیخواهان درون و بیرون ایران، به خصوص کنفدراسیون دانشجویان ایرانی، می توانم در گسترش این شبکه نقش داشته باشم

از سوی دیگر با توجه به تجربیات فراوان و امکانات مالی فراهم آمده در سال های اخیر، امکان پیگیری پروسهء مرکزیت بخشیدن به اپوزیسیون ایرانی و همچنین کنگره ملی ایرانیان یا نهادی با این عنوان را دارا می باشم

امیر عباس فخر آور، سیاوش، در پانزدهم تیرماه یکهزار و سیصد و پنجاه و چهار در بیمارستان اقبال شهر تهران بدنیا آمد. مادرش پروانه و پدرش محمد باقر فخر آور افسر نیروی هوایی ارتش ایران بود. در هشت سالگی اولین داستان کوتاه خود را با کمک پدرش نوشت که داستان روباهی بود که به جای شیر بر تخت سلطنت جنگل نشست و آنرا به ویرانی کشاند. در دوازده سالگی نخستین کتاب خود را نوشت با عنوان "کودک از زبان کودک" که به جهت مشکلات مالی هیچگاه امکان انتشار آنرا پیدا نکردند. در همان سال با موفقیت در کنکور ورودی مدارس تیزهوشان تهران، از بین هفت هزار دانش آموز رتبه پنجم را کسب کرد و به مدرسه راهنمایی تیزهوشان "ابن سینا" راه یافت. آموزشهای این مدرسه مسیر زندگی و آینده وی را شکل داد و علاقه وی به سیاست آشکار گشت

امیر عباس فخرآور ملقب به «سیاوش» از فعالان جنبش دانشجویی ایران است و از پایه گذاران جنبش مستقل دانشجویی ایران و کنفدراسیون دانشجویان ایرانی بوده ‌است. وی از نافرمانی‌های مدنی برای رسیدن به یک نظام سکولار و آزاد و سرنگونی کامل جمهوری اسلامی حمایت می‌کند. امیرعباس فخرآور هم اکنون در شهر واشنگتن در کشور آمریکا سکونت دارد و بر ضد جمهوری اسلامی فعالیت می‌کند. وی مدیر "انستیتوی ایرانیان اینتر پرایز" و "انستیتوی آزادی ایرانیان" است

در 20 جولای 2006، امیر عباس فخر آور نخستین دانشجوی ایرانی بود که پس از انقلاب اسلامی در صحن سنای آمریکا سخنرانی کرد و بر علیه سران جمهوری اسلامی شهادت داد. از نکات تاریخی این سخنرانی درخواست وی برای ارسال کمکهایی مثلموبایل، ویدیو و کامپیوتر برای جوانان و دانشجویان ایرانی بود تا بتوانند "انقلابی رنگی" را علیه رژیم ملاها شکل دهند. شاید خیلی ها آنزمان این سخنان را جدی نگرفتند، ولی سه سال پس از این سخنرانی دانشجویان ایرانی نخستین انقلاب اینتر نتی تاریخ را با کمک موبایلها، دوربینها و کامپیوترهایشان آغاز کردند. بیست و نهم اکتیر سال دو هزار و هشت، فخر آور سخنران پارلمان انگلستان بود و در دسامبر دو هزار و هفت و ژانویه دو هزار و نه هم در کنار نمایندگان مجلس ایتالیا در رم و فلورانس سخنرانی کرد و درخواست کرد جمهوری اسلامی از سازمان ملل اخراج شود، تا آزادیخواهان ایرانی بتوانند رژیم جمهوری اسلامی را پایین بکشند. فخر آور دبیر کل "کنفدراسیون دانشجویان ایرانی" و مدیر "انستیتوی آزادی ایرانیان" می باشد. سازمان وی دارای ارتباطات گسترده‌ای با مراکز قدرت در آمریکا و در عرصه بین المللی است. فخر آور در حال حاضر بعنوان استاد مهمان و پژوهشگر در "دانشگاه امنیت ملی و روابط بین الملل" در شهر واشینگتن، پایتخت ایالات متحده آمریکا تدریس می کند.

سال 1373 مبارزات دانشجویی امیر فخر آور با سخنرانی در دانشکده پزشکی ارومیه بر علیه خامنه‌ای و ولایت فقیه اوج گرفت. سال 1375 خورشیدی (1996میلادی) به سه سال زندان توسط شعبه چهار دادگاه انقلاب ارومیه به ریاست قاضی حاج حسنلو محکوم شد. در همین سال توسط کمیته انظباطی مرکزی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی ابتدا دو ترم تعلیق و سپس از دانشکده پزشکی ارومیه به دانشکده پزشکی بوشهر تبعید و یکسال بعد از ادامه تحصیل در این رشته ممنوع شد. در دی ماه سال 1376 فخر آور نخستین کتاب خود با نام سبزترین چشم زمین را در ایران منتشر کرد. فخر آور پس از آن به خبرنگاری حرفه‌ای روی آورد. البته وی در این زمینه از دوران نوجوانی تجربه داشت. سال 1366 در مسابقات استانی تهران امیر عباس فخر آور تیم روزنامه نگاران جوانی را هدایت میکرد که به مقام نخست دست یافتند و سپس رتبه دوم کشور را کسب کردند. در فاصله سال های 1377 تا 1381 در روزنامه‌ها ی خرداد و مشارکت و هفته نامه آذر خبر نگار بود. در روزنامه مشارکت فخر آور با کمک عباس عبدی ستون ثابتی به نام کی بدونه از مردم بهتر داشت که به افشای جنایات حکومت در سرکوب جنبش دانشجویی 18 تیر می‌پرداخت. سال 1379 به دنبال تعطیلی گروهی روزنامه‌ها به دستور سید علی خامنه‌ای، فخر آور به زندان افتاد و سال 1381 خورشیدی (2001 میلادی) توسط حسن زارع دهنوی (مشهور به قاضی حداد) در شعبه 26 دادگاه انقلاب تهران به اتهام اقدام علیه امنیت جمهوری اسلامی به 8 سال زندان محکوم شد.

انتشار خبر برگزیده شدن کتاب اینجا چاه نیست در لیست هشت کاندیدای برتر برای دریافت جایزه ادبی پایولو کوییلو که به دستگیری سیاوش توسط وزارت اطلاعات در نوزده بهمن ماه، انجامید - روزنامه همبستگی هجدهم بهمن ماه یکهزارو سیصد و هفتاد و نه.

در دوران زندان دو کتاب دیگر از امیر عباس فخرآور در آمریکا به چاپ رسید. یکی "اینجا چاه نیست" در شهریور سال 1379 که کاندیدای جایزه ادبی پائولو کوئیلو شد. این جایزه با همکاری "انتشارات کاروان" به مدیریت دکتر آرش حجازی شکل گرفته بود

آرش حجازی در خردادماه سال 1388 بعنوان پزشکی که در لحظه کشته شدن ندا آقا سلطان کنارش بود به شهرت جهانی رسید. سومین کتاب فخر آور "هنوز هم ورق پاره‌های زندان" در پانزدهم تیرماه 1384 منتشر شد که دو سال از پرفروش ترین کتابهای ایرانی در لس‌آنجلس بود. فخر آور بیش از ۵ سال در زندانهای قصر، اوین، عشرت آباد سپاه، اطلاعات شیراز و اطلاعات ارومیه زندانی بوده‌است که در زندان همبند تعدادی از زندانیان سیاسی سرشناس از جمله اکبر محمدی، ارژنگ داوودی و اکبر گنجی بوده‌است. ارژنگ داوودی بهترین دوست فخر آور هم اکنون در زندان رجایی شهر زندانی است که بیش از هشت سال از دوران محکومیت پانزده ساله وی سپری شده است.

امیر فخر اور نخستین کسی بود که از وجود "شکنجه سفید" در زندان های جمهوری اسلامی پرده برداشت و سازمان عفو بین الملل این موضوع را به نام او ثبت کرده‌است. فخر اور با بسیاری از چهره‌های سرشناس دنیا دیدار داشته و روابط نزدیکی دارد.

فخرآور به دلیل اعتقادات راست‌گرایانهء افراطی از سوی مارکسیست‌ها مورد حملات بی رحمانه‌ای قرار گرفته‌است و شایعات فراوانی را پیرامون زندگی اش ساخته اند که می‌توان به نامه‌نگاریهای ناصر زرافشان که از مارکسیست‌ - استالینیست های شناخته شده است اشاره کرد. گرایشات ضدمارکسیستی بسیار قوی فخرآور سبب شده‌است تا بسیاری از منتقدان او را چپ‌ها تشکیل دهند.

امیر عباس فخر آور که تحصیلاتش در دانشکده پزشکی با فشار حکومت ناتمام مانده بود و راهی زندان برای هشت سال شده بود، در زندان در کنکور دانشگاه پیام نور شرکت کرد و دانشجوی رشته حقوق شد. فخرآور در سال 1385 از یک مرخصی کوتاه دوران زندان برای شرکت در امتحانات آخرین ترم دانشگاهی اش استفاده کرد و در حالی که 4 سال از دوران زندانش باقی مانده بود از زندان فرار کرد

فخر آور در ماه می سال 2006 از ایران خارج شد و به کمک دوستانش به خصوص ریچارد پرل به آمریکا رفت. او سه بار به دیدار جرج دبلیو بوش رفته و با ناتان شارانسکی، واتسلاو هاول، خوزه ماریو ازنار، گری کاسپارف، برنارد لوییس، سناتور تام کوبرن، سناتور جو لیبرمن، سناتور سنتروم و جیمز وولسی روابط دوستانه دارد. وی در دوران حضور خود در آمریکا بارها خواستار براندازی کامل حکومت جمهوری اسلامی شد.

فوریه سال 2010 مرکز شرق و غرب در ایالت هاوایی امیر عباس فخر آور را بعنوان نویسنده و خبرنگار برتر ایرانی سال انتخاب کرد

جایزه بین‌المللی آنی تیلور در سال 2007 میلادی، برای «شجاعت در خبرنگاری و استقامت در مبارزه با دیکتاتوری مذهبی، کمونیسم و فاشیسم» به امیرعباس فخرآور اهدا شد

روز جهانی نویسنده زندانی در 15 نوامبر سال 2004 به نام امیر عباس فخرآور نامگذاری شد

عضویت افتخاری انجمن قلم کانادا در سال 2003 به فخر آور اعطا شد

عضویت افتخاری انجمن قلم انگلستان در سال 2004 به فخر آور اعطا شد.