ما ايرانی بی تبعيض می خواهيم

ما ايرانی بی تبعيض می خواهيم

پايگاه رسمی شبکهء جهانی سکولارهای سبز برای دموکراسی و آزادی در ايران

معرفی نامزدهای عضويت در شورای هماهنگی شبکهء سکولارهای سبز ايران

در سال های آخر دبیرستان جذب تفکرات چپ شدم. فعالیت سیاسی خود را بطور مشخص از سال 1356، یعنی هنگامی که دانشجوی سال اول رشته علوم آزمایشگاهی در دانشگاه ملی ( شهید بهشتی) بودم، بصورت همکاری با یکی از گروه های سیاسی چپ که معتقد به مشی سیاسی تشکیلاتی بود، آغاز کردم. بعد از انقلاب سال 1357 فعالیتم را علاوه بر همکاری با گروه سیاسی مذکور با گروه دانشجویی مبارز دانشگاه و یک گروه تازه تاسیس زنان تا سال 1360 ادامه دادم. بعد از انقلاب فرهنگی به دانشگاه برگشته و درسم را به اتمام رساندم. مدت هشت سال در آزمایشگاه بیمارستان چمران و مدت 3 سال نیز به عنوان دبیر فیزیک در آموزش و پرورش در تهران کار کردم. در زمستان سال 1375 با همسر و دو فرزندم به کانادا مهاجرت کردم. در کانادا مدتی را به تحصیل گذراندم و اکنون مدت 11 سال است که به کار در شرکت های داروسازی در تورنتو مشغول هستم.

از سال 1360 تاکنون عضویت در هیچ گروه سیاسی را نداشته و به صورت منفرد در ارتباط با بعضی گروه های سیاسی و مخالف جمهوری اسلامی همکاری هایی داشته ام. مدت دو سال و اندی است که از طریق نشریهء اینترنتی سکولاریزم نو بطور مستمر در جریان بحث های مطروحه در مورد سکولاریسم قرار گرفته و روز به روز بیشتر به درستی و ضرورت آن برای جامعه ایران رسیده ام. در فوریه 2010، همزمان با حضور آقای نوری علا و خانم میرزادگی در تورنتو ، افتخار آشنایی با این دو دوست و شرکت در تشکیل اولین انجمن سکولارهای سبز ایران در تورنتو را داشتم. من از آغاز تشکیل انجمن سکولارهای سبز تورنتو، عضویت در هیئت مدیره و مسئولیت دبیری آن را عهده دار بوده ام.

من به دو دلیل خود را برای عضویت در شورای شبکه کاندید کرده ام. نخست اعتقادم به اصول و مبانی باورهای شبکه می باشد. در این راستا معتقدم مردم ایران، چه آنها که در داخل مرزهای آن به دست دژخیمان جمهوری اسلامی گرفتارند و چه آنانی که چون ما در خارج از آن مرزو بوم، روز را به شب و شب را به روز در دلتنگی و با یاد آن دیار می گذرانند ، بعد از گذشت سه دهه حکومت مذهب به این باور رسیده اند که راه نجات عقیده و بیان، راه رسیدن به دموکراسی و آزادی، راه رسیدن به جامعه ای بی تبعیض، جامعه ای بدون زندانی سیاسی و منع اندیشه، جامعه ای که زنان ما، هموطنان کرد و لر و فارس و آذری و عرب و بلوچ، بهایی و مسلمان و یهودی و مسیحی، بی دین در آن از لذت برابری در سایهء قانون برخوردار شوند، فقط و فقط همانا برقراری حکومتی سکولار و به دور از تسلط هرگونه مذهب و ایدئولوژی و بر پایهء قانونی برگرفته از قوانین مندرج در اعلامیه حقوق بشر می باشد. و همه نیک می دانیم که برقراری چنین حکومتی امکان پذیر نخواهد بود مگر در نتیجهء انحلال حکومت جمهوری اسلامی. و به واقع معتقدم راهکار درست در شرایط کنونی تشکیل یک آلترناتیو در خارج کشور می باشد. بنا بر همین اصل، شکی ندارم که تلاش بی وقفه در تشکیل این آلترناتیو باید در دستور کار هر ایرانی آزاده که آرزویی جز آزادی ایران و ایرانی ندارد، قرار داشته باشد. به اعتقاد من، شبکهء سکولارهای سبز گام موثری در این جهت برداشته و امید دارم که بتوانم من نیز سهمی در گام های بعدی شبکه در به ثمر رساندن این مهم داشته باشم.

و اما دلیل دوم من: معتقدم که عدم شرکت فعالانهء زنان در هر جریان و یا تشکیلات سیاسی و یا اجتماعی نشانهء ضعف آن تشکیلات است و متاسفانه این کمبود از همان ابتدای تشکیل شبکه بارز بوده و هست. به باور من، مردان دموکرات و سکولار و آزاده، هر اندازه که حامی حقوق از دست رفتهء زنان باشند هنوز دستی از دور بر آتش دارند، و این تنها خود زنانند که می توانند بازتابندهء واقعی نظرات و افکار برابر خواهی خود باشند. به نظر من اکثریت زنان ایرانی، گذشته از هر موقعیت شغلی و مقامی که دارند، نابرابر بودن را، اگر نه در خانهء خود، اما حتماً در جامعه تجربه کرده اند.

زنان ما در فردای تشکیل یک حکومت سکولار و استقرار قانونی به دور از تبعیض جنسی در ایران، وارد مرحلهء جدیدی از مبارزات برابر خواهی خود خواهند شد. در سایهء چنین حکومتی و با وجود دموکراسی و آزادی، هر چند که مردان ما، چه کرد و بلوچ و آذری و فارس، چه مسیحی و مسلمان و یهودی، آغاز به تنفس در فضایی آزاد و دموکرات خواهند کرد؛ اما زنان ما به ناچار گام در نبرد جدیدی که همانا نبرد با فرهنگ مرد سالارانهء جامعه است، خواهند گذاشت.

همانطور که پیشتر نیز گفتم، شرکت فعالانهء زنان در شبکه، از ضرورت های موفقیت اهداف آن می باشد. امیدوارم بتوانم در صورت انتخاب شدن به عضویت شورای هماهنگی شبکه، مسئولیت خطیری را، که همانا انعکاس نظرات و خواسته های زنان سکولار در شورا می باشد، بخوبی انجام داده و نقشی موثر در ترغیب بیشتر زنان به شرکت فعالانه در انجمن های شبکه را داشته باشم.